Modern insan, mükemmel akılcılık ve kusursuz tutarlılık düşüncesiyle şekillendi. Yeni düzenin şafağında ortaya çıkan bu değişime, kapitalizmin havarileri önderlik etti. Önce bencillik ve hırs, sonra acımasızlık ve kötülük bu düzenin yeni normali oldu. İyiyle kötünün, güçlüyle zayıfın; Habil ve Kabil’e kadar uzanan kadim hikâyesi anlamını yitirdi bir anda. İyiliği ve kanaatkârlığı hatırlatan Habil, yalnızlık ve yoksullukla yüzleşmek zorunda kalırken; kötülüğü ve hırsı çağıran Kabil, modern zamanlara hükmeder oldu. Oysa anlatılanlara göre Habil, öz kardeşi Kabil tarafından katledilmişti. Hem de kıskançlık ve hırsla… Evet, Habil ölmüştü. Fakat Habil’ler hep yaşayacaktı. Tıpkı yeni düzenin Kabil’leri gibi. Atakan Mustafa Doğan, bu romanında modern Habil’i, onun yalnızlığını, dışlanmışlığını, modern Kabil’le olan mücadelesini haykırıyor. Yeni düzenin dayattığı dönüşüme direnen iyi insanların gelgitlerini, bunalımlarını, korku ve umutlarını resmediyor. Bu romanda, yeni düzende var olabilmek için çıkış yolu arayan Habil’lerin varoluş sancısını, felsefi tartışmalarını ve gerçek dünyayla yüzleşmesini okuyacaksınız.