Lav Denizindeki Ada – Muhammet Erdevir

“İçimde yanardağlar ruhumu cehenneme çevirirken dışımda hep ezik, kolu kanadı kırık, kimsesiz, çaresiz; ölmüş annem kadar soğumuş, katılaşmış tüm varlığım. Buzlar erir mi, Safinur geri döner mi, içimdeki kavga diner mi? Ben o lav denizinden bir çıkış yolu bulabilir miyim? Kalbimde temiz suların birikebileceği bir çanak var mı, sığınılacak bir kaya gölgesi? Eski ben olmak istemiyorum, yeni “ben”le ilgili bilgim yok, idrakimin ufku sınırlı. Dünyaya buzlu bir camın ardından bakıyorum geleceğim söz konusu olunca.”